Waar de rivier zachtjes door de velden stroomt,
En eeuwenoude bomen dromen in het loom,
Daar ligt Nederboelare, een dorp van eenvoud,
Met een ziel verweven in tijd en trouw.
De Sint-Martinuskerk torent boven het groen,
Haar klokken zingen een tijdloos seizoen.
Aan de oever van water, in stilte gehuld,
Is het landschap van verhalen en leven vervuld.
